Blog #21 the day after

Daar zit ik dan, op de bank met een kop koffie en de laatste aflevering van een Winter Vol Liefde op tv. Ik heb heerlijk uitgeslapen en Marco is net met de kids even naar buiten. Kan ik mooi even ‘landen’… 

 

Het is zaterdag en gisteren was het zover, dat laatste CGI gesprek, en dan zou het klaar moeten zijn… die ochtend vertrek ik op tijd naar school. Hoewel ik de hele donderdag van alles heb zitten voorbereiden was ik nog niet klaar met het voorbereiden van de Avatar-les. Ik had (vind ik zelf) een hele leuke les bedacht. Studenten gingen aan de slag met vooraf aangegeven kenmerken van een mogelijke avatar en schreven daar 3x!!! een omschrijving omheen van minimaal 100 woorden. Daarna werden de avatars online via een website tot leven gebracht en startten de studenten met een Canva Avatar Card. Volgende week pakken we weer een stukje vormgeving op en maken we de ‘story’ compleet. Mooi toch? In een leereenheid die storytelling heet. 

 

Voor de les vroegen collega’s of ik zenuwachtig was en wensten me succes. Ik was nog druk met die les dus er was nog geen ruimte om zenuwachtig te zijn. Maar ik wist ook niet zo goed waarvoor ik zenuwachtig moest zijn. Ik had het portfolio ingeleverd en het gesprek was nodig om te checken of ik het allemaal wel zelf had geschreven. 

 

Ik rij naar Eindhoven en bedenk me dat dit nog maar 3x hoeft. Het gesprek en nog 2 lessen. Hoe fijn!! Ik zie Peter van Binsbergen op de campus, als studie-coach is hij uiteraard ook aanwezig bij het gesprek. Sebastiaan legt uit dat het gesprek is met mij, en dat Peter als back-up aanwezig is als ik het even niet meer weet. Het gesprek loopt soepel voor mijn gevoel, wat vragen over groepsdynamiek, culturele verschillen in de klas, wat ik geleerd heb en waar ik over 5 jaar zou willen zijn. Dingen die ik gewoon zo kan vertellen. Sebastiaan sluit het gesprek af en ik kan koffie gaan drinken en ook Peter en Sebastiaan praten nog even. Samen komen ze mij halen en lopen we terug. Sebastiaan is direct duidelijk, ik heb mijn opleiding behaald. Geen onvoldoende of voldoende, geen cijfer. Gewoon behaald. Hoe tof!! Peter overhandigd mij een fles prosecco en wat lekkers. Een gek moment, want nu is het klaar. Minder opluchting dan ik dacht, maar die was er eigenlijk afgelopen maandag al. We nemen afscheid van Sebastiaan en maken nog foto’s bij het Fontys logo.

 

Na het betalen van de parkeerkaart stap ik in de auto en bel Marco en uiteraard mijn adjunct directeur Charlotte en directeur Margreet. Margreet zegt lachend ‘van kauwgom-kauwende sollicitant naar een PDG-diploma’. En dan is de cirkel rond toch? Nu nog een vast contract. ;)

 

Inmiddels zijn er minuten verstreken en ik schrik… je hebt vast een aantal minuten om uit te rijden… ik rij naar de uitgang van het Fontys-terrein en stop m’n parkeerkaart in de automaat. En ja hoor, te betalen één euro. Ok dan… het kan me ook niet schelen. Fuck it!! Ik heb m'n PDG gehaald, niets maakt mij nog gek nu.

 

Direct na de slagboom zet ik mijn auto met  knipperlichten aan de kant en ga naar de site van Nagoya sushi in Ulvenhout. Even de menukaart bekijken, bellen om de bestelling door te geven en dan richting huis. Via Nagoya sushi kom ik thuis aan, auto parkeren, schoenen uit, jas uit… ik loop de woonkamer in en zie direct een grote bos bloemen staan, twee plantjes en 3 kaarten. Ik ben direct emotioneel, en de tranen komen direct. Al die maanden werken aan een opleiding, ‘die nu eenmaal nodig is’, maar die absoluut ontzettend persoonlijk is geworden. Nu is het nu echt klaar. Ik knuffel de kids. Lieve teksten op de kaarten helpen niet mee aan het tegenhouden van de tranen, maar dat maakt ook niet uit, en ik besef me maar weer eens: wat heb ik toch een fijn gezin en wat wonen we hier heerlijk! 

 

We genieten van de sushi en de prosecco en ik ben al aan het bedenken waar ik maandag mee aan de slag wil. Eerst maar eens de gordijnen op maat maken, toch wel lekker met die kou. Het zal vast niet de laatste keer zijn deze winter dat het onder nul komt. En nog een moment kiezen om ook op school te proosten. Maar dat zal wel goed komen. 

 

 

En of ik klaar ben met blogs schrijven? Nee natuurlijk niet! En misschien komen er ook nog wel podcasts. Wie weet! 😂