Woopwoop!! Lesdag 5 van de PDG. Met als thema ‘Klassenmanagement’. Een thema wat mijn volle aandacht heeft, want met 30 studenten in de klas is het aardig managen geblazen.
Mijn doel is bereikt!! Vandaag was ik ruim op tijd (een uur voor aanvang van de les) op de campus. Met mijn Fontys-pas kon ik ‘smooth’ door de slagboom en parkeerde ik mijn auto om 08.06 uur op parkeerterrein nummer 10. Mijn god wat een terrein is dat toch.
Rustig wandelde ik naar binnen, appte onderweg een medestudent of hij ook zin had in koffie en liep heerlijk ontspannen richting gebouw Nexus. Toch een ander gevoel dan in de auto je TomTom zien verspringen van aankomsttijd 8.47 naar 9.08 uur.
We startten de les met het spel 30-seconds. Je kent het wel! Een bekend persoon in gedachte nemen en dan alle kenmerken van die persoon vertellen zonder de naam te noemen, de andere spelers moeten dan raden wie het is. Helaas moesten we dit nu doen met termen die we de afgelopen 4 lesdagen hadden gehoord. Ik nam een makkelijke, 1 die ik de afgelopen week in mijn les nog had gebruikt: ‘Je gebruikt het om de klas weer te activeren, ik gebruikte het na een pauze en je krijgt er energie van?’ Weet je het al? Juist: een energizer.
Nou we staan aan hoor! Let’s go met die theorie over klassenmanagment. Eerst ff een mentimetertje invullen. ‘Wat is klassenmanagement?’ Iedereen vult wat in. Belangrijkste woorden zijn orde, relatie, chaos, organisatie en leerklimaat. Kortom ‘De manier waarop een docent het onderwijs organiseert’.
We gaan van het boek ‘Orde houden van Rene Kneyber via didactische vaardigheden volgens Kounin naar WHHTUK… ik hoor je denken ‘wat is dat laatste’? Een soort van ‘What the F*ck’, maar dan zonder ‘F’. 😊 Hahah… het is een onhandig ezelsbruggetje waarmee je kunt voorkomen dat tijdens wisselmomenten het continu signaal verloren gaat.
Met een aantal opdrachten voor mezelf eindigen we deze ochtend de theorie: ik wil enkele lessen in gaan kijken bij collega’s om te zien hoe zij het klassenmanagement doen. Daarnaast wil ik het Pavlov-effect in mijn eigen lessen gaan toepassen. (Wel even uitzoeken wat dat ook alweer was…).
Na de lunch vervolgen we de les met de escalatie-ladder, deze schrijven we ook voor onszelf uit over een situatie die je recent hebt meegemaakt. De 3 fases binnen de escalatie-ladder zijn me nu helder:
1. Rationele fase: verschil van mening dat als zakelijk conflict met zakelijke argumenten wordt opgelost.
2. Emotionele fase: standpunten worden opgeblazen, iedereen houdt vast aan eigen gelijk
3. Strijdfase: Oorspronkelijk conflict is niet meer belangrijk. De ander ‘vernietigen’ is het doel geworden.
We krijgen tips hoe we de student zelfstandiger maken. En de term: het zweet op de juiste rug, komt ook hier voorbij.
We eindigen de les met de conflicthantering van Thomas Kilman: Doordrukken, Vermijden, Samenwerken, Toegeven en Compromis sluiten.
We vullen voor onszelf de Roos van Larey en de Thomas Kilmann test in. Naast alle andere (al uitgevoerde test en ingevulde vragenlijsten) een mooie aanvulling.
Na deze dag vol theorie en een stukje ‘aan de slag’ heb ik weer voldoende om mee aan de slag te gaan. Leeruitkomst 1 t/m 11 heb ik redelijk in kaart, volgende lesdag gaan we inzoomen op leeruitkomst 12 t/m 28. We hebben nog een hele reis te gaan.
Maar eerst weer richting Ulvenhout, met een heerlijk muziekje op de radio: ‘All I want for christmas’… nou doe mij maar een PDG-diploma… ownee, daar moeten we nog even een jaartje voor aan de slag ‘He Ho Let’s Go!!’