#DOCK20 2.0 Familiegevoel!
Wat een tweedaagse! Collega’s die je amper kent voelen na 2 dagen als familie. Mooi om te zien dat als iedereen zich openstelt iedereen gehoord en gezien wordt. Een magisch gevoel wat ik het liefste voor altijd vast wil houden (in ieder geval in gedachte).
Dit keer geen Paw Patrol op de achtergrond, maar het Nederlands Elftal op de voorgrond. Met een schuin oog probeer ik mee te kijken, maar ik wil deze blog graag schrijven. Even terug naar vanmorgen.
Ondanks de drukke dag van gisteren, ga ik heerlijk relaxt met een kop koffie en mijn bakkie yoghurt met muesli richting Breda Centrum. Ik had namelijk erg goed geslapen 😊
Deze dag stond in het teken van toepassen. De verschillende werkvormen van de dag ervoor opnieuw bekijken. Met een eigen hulpvraag aan de slag, of aansluiten bij een ander om die verder te helpen.
We starten de dag met een check-in. Op een post-it schrijft iedereen de eerste gedachte toen je vanmorgen wakker werd. Voor mij was dat ‘OMG! Hij heeft weer doorgeslapen’. Want Levi van 13 maanden heeft voor de 4e nacht op rij doorgeslapen. En dan voel je je echt een ander mens. De post-it plak je op het voorhoofd van degene tegenover je. Ik mag vragen stellen over de post-it op mijn voorhoofd en andersom. Een soort wie-is-het dus. Een leuke vorm om de dag te starten.
We gaan door met het volgende onderdeel op de agenda. En dat is ‘Harvest’, oftewel oogsten. 2 collega’s mogen terugkijken naar de dag van gisteren en benoemen wat zij daar vanuit hun ogen geoogst hebben. Even een resume van alle onderdelen en een kijkje door de bril van deze 2 mannen. Met behulp van steekwoorden op post-its vertellen zij over hun oogst en hangen de ‘geplukte vruchten’ in de kerstboom die als kapstok dient voor dit verhaal.
Tijd voor een werkvorm. Het word de ‘Open Space’. Een moment om eigen onderwerpen en vragen neer te leggen waar collega’s over mee kunnen denken. Ik leg mijn hulpvraag neer met betrekking tot de processtappen binnen het MarketingLAB. Hoe maak/hou ik de inhoud hiervan interessant voor de studenten gedurende de leereenheid, maar ook zeker gedurende het schooljaar. Belangrijkste input was het maken van een check-list waaraan elke stap moet voldoen. Zodat dit helder is voor de student en jij als docent die vraag niet steeds hoeft te beantwoorden.
Na het maken van ‘De Paarse foto’, waarbij we als school onze solidariteit tonen met lhbt+'ers, pitchen Diederick en Guus elk een ontwerpmodel, waarna we mogen kiezen wie welk model wil horen. Ik volg de sessie bij Guus over leerbogen. Het maakt mij helder waar de leerbogen voor dienen, waarom je op die manier je doel helder kunt maken. Maar ook visueel maakt voor docenten, maar zeker ook voor de student. En ook hier kun je weer op micro, meso en macro niveau de leerbogen inzetten. Een mooie houvast voor een heel curriculum, leerjaar, periode, week, dag of les.
Na de lunch starten we met een heerlijk actieve werkvorm. We schreeuwen om de beurt HIE, HOE en HA! (inclusief bewegingen) Ook weer eentje, waar je bij had moeten zijn denk ik 😊
In het ontwerpatelier helpen we mede-collega’s om concreet een hulpvraag uit te voeren. We denken mee, maken concreet en stellen waarom vragen. Hoe mooi om de theorie van de afgelopen 1,5 dag nu toe te passen en daarbij ook nog een collega van een andere afdeling te kunnen helpen. Dat zou toch vaker moeten kunnen?
Na de koffiepauze maken we elk een kort filmpje waarin je een intentie uitspreekt om ergens aan te werken voordat de 2e DOCK-workshop in januari begint.
We zijn toe aan de check-out, iedereen mag iets zeggen wat je waardeert aan de les en je mag degene links van je vertellen wat je waardeert in die persoon. Grappig genoeg zat ik naast Kelly (de veroorzaker van deze 2 blogs). Bedankt Kelly voor je mooie woorden, dat je mij ziet als iemand die zonder oordeel naar iedereen luistert doet me goed. Mijn bedankje ging uit naar de hele groep, de openheid die er is, het familie-gevoel wat ik daarbij kreeg. En uiteraard is dat iets wat me raakt.
In februari dit jaar (3 maanden na de bevalling van Levi) startten bij een nieuwe werkgever, startten aan een PDG-opleiding (september) en dan nu onderdeel zijn van een 2-daagse DOCK20 training. Mooi om te voelen hoe we allemaal vooruit willen, en dat familie-gevoel wat in 2 dagen ontstaat te koesteren en verder uit te bouwen. Een schot, midden in de roos. (of voor het Nederlands elftal liever in het doel...)
De conclusie is helder: we willen allemaal vooruit (stiekem allemaal een beetje een visionair) en we willen dat gezamenlijk (binnen het team, binnen DRP Breda en als complete DRP scholengemeenschap). En bij de PDG opleiding leer je dan weer dat dat Micro, meso en macro niveau is. Komt het mooi allemaal weer samen. De cirkel is rond.
Na een gezamenlijke borrel in brasserie Reduit, ga ik moe maar voldaan om 17.32 (na het krabben van de voorruit) via de supermarkt ,voor een flesje wijn en aanmaakblokjes, richting huis. It's a wrap!