Blog #17 DE deadline komt dichterbij...

Vorige week had ik weer een pdg-les in Eindhoven en kwam mijn coach mijn les bekijken. We zitten er weer volledig in. Boeken lezen (waarover later meer), lesbezoeken bij mede-studenten in Eindhoven, les meekijken bij collega’s uit het andere team en een planning maken om mijn vrij ambitieuze zelf gestelde deadline te halen. #goals 

 

Laten we beginnen met de boeken en de bibliotheek: Vorige week woensdag heb ik de bibliotheek herontdekt. Met een dreumes en een kleuter daarheen gaan is best een uitdaging. Ik was ook niet echt op mijn best die dag (lees moe en een tikkie kort voor de kar). Voor mij is de bieb namelijk een plek waar het overwegend heel rustig is. Mijn kleuter wilde echter van alle trappen af springen, het liefst zo hoog mogelijk (#hartverzakking) en de dreumes wilde toch echt uit die (voor mij ontzettend handige) kinderwagen. Maar gelukkig lukte het om niks te slopen, een koffietje te drinken met een fijne vriendin (met ook 2 kids) en een stapel kinderboeken weer richting huis te vertrekken. Die ochtend had ik de nasi al gemaakt, dus we konden zo aanschuiven. Het begint verdorie wel op een georganiseerd huishouden te lijken… 

 

Donderdag was een drukke dag, wist ik van te voren. Iets te veel gepland, maar ik wil die zelf gestelde (wellicht iets te krappe) pdg-deadline halen… De dag begon met een Les-observatie van mijn coach, ik maakte (na goede feedback) tussen de twee lessen door nog wat aanpassingen, en een opname (zodat die aanpassing ook geobserveerd kon worden). Tijdens de lunch sprak ik met 2 collega’s de les van die middag door en vertrok ik iets eerder uit de les om een les van een Leisure-collega te observeren. Daar besefte ik me dat ik wellicht e.e.a. best soms wat mag loslaten. Even de studenten laten nadenken. En ik zag dat een plek met meer vierkante meters de student ook echt meer ruimte geeft om na te denken. Even afstand nemen, niet in dat klaslokaal om op die halve-vierkante meter te moeten presteren. Misschien past dat wel binnen het MarketingLAB. De naam doet het al vermoeden toch? Een laboratorium, een plek om te experimenteren. Waar ‘ruimte’ is om te ontdekken. Hoe tof!! Weer eentje voor op mijn ‘onderwijs-bucketlist’.

Na mijn Lesbezoek besprak ik met mijn coach de geobserveerde les. De overkoepelende vraag: hoe erg is het als studenten niks doen? En waar ligt mijn grens en wat doe ik dan? Vragen die mij niet vreemd zijn, één van mijn eerste PDG-doelen was namelijk ‘Hoe zorg ik dat ik mijn klas manage, zonder te moeten overschreeuwen of boos te worden’.

 

Met onze onderwijskundige nam ik die middag ook nog wat leerdoelen door. We zijn namelijk bezig de juiste leerdoelen te koppelen aan MarketingLAB. Daarna bespreek ik met de collega’s, waar ik de volgende dag MarketingLAB mee geef, de les nog even door. 

 

Voldaan en met een vol hoofd vertrek ik richting de BSO, waar ik die springende kleuter op ga halen. Na een iets-of-wat pittig (lees: compleet over z’n toeren geraakt) moment vertrekken we richting huis. Een beetje afgedraaid was ik wel, dus ik duik op tijd mijn bed in die avond. 

 

Vrijdag was de laatste lesdag voor onze tweedejaars MSH studenten. Zij vertrekken richting de verschillende BPV bedrijven om daar te ontdekken hoe het in de 'echte wereld' werkt. De afgelopen weken waren de studenten bezig geweest met het ontdekken wat nu gepaste kleding is als je bij een bedrijf werkt. We koppelden daar het thema 'zakelijk chique' aan en studenten gingen aan de slag met het maken van moodboards (hoe wel, en hoe niet) en ze maakten 2 foto's: één foto van een setje kleding uit hun eigen kledingkast en één setje kleding die ze gepast hadden in de winkel. In deze laatste les 'beoordeelden' de studenten elkaars foto op creativiteit en het thema 'zakelijk chique'. We trakteerden de studenten op (0.0) champagne en zwaaiden ze uit > tot over 15 weken!! 

 

Na een dinsdag-ochtend op de De Rooi Pannen, en een afspraak met mijn ‘af-en-toe’ mental/life-coach zat ik heerlijk met een rood wijntje en het boek ‘de 7 vinkjes’ in de tuin te genieten van een heerlijk herfst zonnetje. Owja… en met mijn nieuwe kapsel, waar wisselend op gereageerd werd die ochtend: Ow wat anders’, ‘goh wat leuk’, ‘staat je goed’ of ‘een beetje jaren 70’. Ik weet niet zo goed wat ik er zelf van moet vinden… misschien maar wat meer vertrouwen hebben dat het wel goed ‘zit’…

 

Het boek ‘de 7 vinkjes’ gaat over 7 eigenschappen van mensen die niet gediscrimineerd worden en zich niet hoeven aan te passen. Ze passen namelijk in het ‘gemiddelde Nederlandse plaatje’. En? Voldoe jij? Hierbij de 7 vinkjes: 1. Minstens één hoogopgeleide en/of welgestelde ouder 2. Minstens één in Nederland geboren ouder 3. Man 4. Hetero 5. Wit 6. Gymnasium of vwo 7. Universiteit. Ik kan er ‘maar’ 4 ‘afvinken’. Of ik dat erg vind? Ik denk het niet. Vooralsnog niet in ieder geval. Als ik terug denk aan mijn werkverleden in de beroepspraktijk denk ik wel eens ‘Owja, die Standbouw en evenementen-wereld is wel heel mannelijk’. Maar of ik daar last van heb gehad? Nee, ik denk van niet. Ik kon goed meedoen met de grapjes op de werkvloer, wist waar ik het over had en voelde me ook wel serieus genomen. Dus nee… geen last van. Ik heb geen gymnasium of vwo, via de mavo kwam ik terecht op het mbo en vandaar naar de kunstacademie. Nu volg ik de PDG opleiding (niveau 5 noemen ze dat) om les te mogen geven. Allemaal logisch denk ik dan. Maar wil ooit les gaan geven op een hbo of onderwijs gaan ontwikkelen… dan heb ik misschien wel een master nodig… wie weet. En misschien wil ik dat wel helemaal niet. Als ik zo eens in mijn eigen team kijk heb ik maar 1 collega die mogelijk aan alle vinkjes voldoet. Maar dat weet ik niet eens zeker. Misschien is het feit dat we zo’n fijn team zijn, juist wel dat we niet voldoen aan die 7 vinkjes. #omdenken. En laten we vooral stellen dat die '7 vinkjes' niet enigste kwaliteiten zijn die bestaan. Maar wel interessant, als je zo’n boek aan het lezen bent, om in de eigen omgeving eens te kijken hoe het zit. Uiteraard zonder oordeel, we worden namelijk ook maar gewoon geboren in het nest waar je geboren word. Daar valt niks aan te kiezen… toch?

 

We staan aan de vooravond van twee weken bikkelen. Woensdag 11 oktober moet ik namelijk mijn complete portfolio (voor zover ik ben) inleveren voor uitgebreide feedback van mijn PDG-docent. En die uitgebreide feedback krijg je maar één keer. Afhankelijk van die feedback kan ik het resterende deel van mijn planning gaan maken. Gelukkig heb ik tot maart 2024 om het echt af te ronden, maar die zelf gestelde deadline ligt toch echt iets dichterbij. Ik duik daarom de komende maandag en dinsdag de bibliotheek in om helemaal in mijn ‘bubble’ te gaan typen aan mijn document. Ik heb namelijk al heel veel gedaan, maar nog maar weinig opgeschreven.

 

 

De komende twee weken dus even geen blog, want ik moet andere dingen op papier zien te krijgen. Maar uiteraard doe ik verslag van de ontvangen feedback en hoe ik dat vervolgens verder op ga pakken. Wish me luck!